آرایش مردان و زنان و امر پست مدرن "حاد- جنسیت"

 ما  براساس ادبیات تحقیقی که در زیبایی و آرایش صورت وجود دارد کار خود را در مورد زنان آغاز کردیم. رویکرد نظری بودریار در خصوص جامعه مصرفی را بکار گرفته‌ایم و با استفاده از روش "مصاحبه گروه متمرکز" کسانی را که به مصرف لوازم آرایشی و کالای بدن می‌پردازند، مورد تحقیق قرار داده ایم. بر این اساس همان طوری که بودریار در جامعه مصرفی آن را مطرح می‌کند ما می‌بینیم که زنان همراه با رواج ایده زیبایی در رسانه‌ها، به مصرف نشانه‌ها و ایده‌های زیبایی برای رسیدن به "خوشبختی انتزاعی" می‌پردازند. ما براساس مصرف زیاد صورت و آرایش و ایدۀ زیبایی، آن را به عنوان یک غذای فرهنگی و "نیاز اولیه پست مدرن" و به عبارتی "حاد – نیاز" برای زنان معرفی می‌کنیم که منجر به پدیدآوری امری به نام "اعتیاد پست مدرن" در میان زنان شده است. ما که پژوهش خود را در مراکز خرید و پاساژها انجام داده‌ایم؛ آنها را به عنوان "کافه‌ها و حوزۀ عمومی‌های پست مدرن" می‌شناساند که در آنها به جای گفتگوی مبتنی بر نظام زبانی و عقلانیت شاهد گفتگوی مبتنی بر نشانه‌های زیبایی و سیالیت در میان پاساژگردها هستیم. در این جا آرایش و زیبایی صورت به عنوان یک امر پست مدرن "فرا- جنسیتی" معرفی می‌شود که حاد شدگی جنسیت را در پست مدرنیته مطرح می‌کند. امر پست مدرن "حاد– جنسیت" در آرایش و زیبایی مبین این است که ما دیگر تفاوتی را در زنانه یا مردانه بودن امر آرایش و زیبایی نمی‌بینیم. به عبارتی در پست مدرنیته بایستی در معرفی آرایش و زیبایی صورت به عنوان امر زنانه تجدید نظر شود چرا که دیگر  به  عنوان یک امر "فرا-جنسیتی" وجود دارد.